Jong Talent

“Spelen is een bezigheid die je niet ernstig genoeg kan nemen”

Ik wist vroeger precies wat ik wilde worden. Iets wat vrij zeldzaam blijkt te zijn. Want als ik om me heen kijk zijn er meer mensen die niet weten wat ze willen dan wel. Uiteindelijk heb ik keuzes gemaakt die ik aan het begin van mijn leven niet voor mogelijk hield, maar die me nu naar dit moment hebben geleid.

Keuzes.

Als we het effect van iedere keuze konden zien op het moment dat we hem maakte was het leven een stuk overzichtelijker geweest. Maar dat is niet zo, jammer maar helaas. Gelukkig hebben wij mensen om ons heen die soort gelijke keuzes en situaties al eens hebben meegemaakt. Mensen die we kunnen raadplegen. Wat mij brengt bij het volgende.

Een kind in deze maatschappij wordt verondersteld te weten wat hij/zij wil, wat de uitkomst van die keuze zal zijn, en wat voor gevolgen dat heeft. De keuze is gebaseerd op verhalen en meningen van anderen. Soms hebben we iemand nodig, iemand van buiten af die niet is verweven met de persoon in kwestie. Een ervaren set ogen die kijken vanuit jouw belang, jouw keuzes, wat jij wil.

Dit klinkt natuurlijk heel serieus, en in zekere zin is het dat ook. Maar de vorm is dat niet. Op speelse manieren komen ze in aanraking met grote vragen. Dit kan in 1 of twee sessies individuele maar ook bij groepen kinderen van tussen de 10 en 18 jaar. In samenwerking met de ouders wordt een intake en nagesprek gevoerd zodat jij verder kan met de bevindingen.